مجتبی فلاح نیا

هر چند که عادت شده مشکل بنویسم

این مرتبه را آمدم از دل بنویسم

تصمیم گرفتم که کنار تو رسیدم

شش بیت غزل جای نوافل بنویسم

آرام در آغوش تو چون موج پریشان

بنشینم و از لذت ساحل بنویسم

حس می کنم هر بار کریمه شدنت را

شرمنده که باید دل غافل بنویسم

وقتی که نمک گیر تو خضر است چگونه

عنوان خودم را به تو سائل بنویسم

آنقدر ارادت به تو دارم که محال است

در شرح کرامات دلایل بنویسم

از شعر بنا نیست که آرایه ببارد

این مرتبه را آمدم از دل بنویسم